پدران و مادران توجه کنند!

پدران و مادران توجه کنند

ابن نکات را هیچگاه فراموش نکنید :

1- اطفال شما بیش از آنچه که شما فکر می کنید زیرک و هوشیارند .

2- در مغز کودک یعنی آن مخزن گرانبها بجز اشیا قیمتی نباید چیزی گذاشت .

3- مغز کودک نرم است هر چه دید و شنید مانند تصویری بآسانی در مغز خود منعکس می کند و بمرور زمان که مغز او رشد می کند این تصاویر نیز بهمان نسبت غیر قابل محو خواهد شد .

4- حافظه ی کودک را از مطالب خوب و پسندیده گرانبار نمائید .

5- بگذارید بچه ی شما بازی کند و در ضمن بازی اصول تربیت را باو بیاموزید .

6- برای اینکه اشخاص خوبرا نزد کودکتان خوش آیند جلوه دهید صفات بر جسته ی آنانرا از قبیل مهربانی ، عطوفت ، صداقت ، بی غرضی ، وفاداری ، راز پوشی ، تواضع ، پاکیزگی ، راستگوئی و نظائر آن و مخصوصا ایمان را به بچه تذکر و یاد آوری کنید .

7- هرگز در غیر موارد ضرورت با ضرب و شتم و با اقتدار و تسلط و استبداد با اطفال خود رفتار نکنید . 8- هیچگاه بضعف و نادانی کودک خود نخندید . نه همیشه بضرب چوب تربیت کنید و نه آنقدر بروی طفل بخندید که عاقبت بگریستن منجر شود .

مراقب باشید که اطفال طالب شادمانی و نشاط و باری هستند اگر همیشه سلب آزادی از آنها کنید و همواره از تنبیه و تهدید سخن بگوئید ، اثر و خیمی از اندوه و کسالت روح در آنها پدید آورده اید . زیرا آخر طفل هم آدم است . شما می خواهید بچیزی دست نزند ولی او دنبال چیزی میگردد که با او سر گرم باشد . اگر از هر دری وارد شود ، رانده شود و در حضور اشخاص نه جائی داشته باشد ، نه قربی ، در خود احساس حقارت کرده و در تمام دوران زندگی از آن رنج میبرد و چه بسا محرومیتها خواهد دید . 9- پدر مادر نادان می خواهند هر چه زودتر بچه شبیه به آنها گردد و بهمین جهت او را مانند حیوانی مهار کرده و بسرعت دنبال خود می کشند و چون طفل عاجز از تند روی است بنفس نفس می افتد و بد خلقی را شروع می کند . پدر و مادر اینرا از بدجنسی او می بینند در حالیکه این رفتار کودک جز عکس العمل طبیعی رفتار این پدر و مادر نادان چیزی نیست .

10- طفل انسان کوچکی است :قوه دارد ، استعداد دارد ، در سیر تکاملی است ، در تربیت او قلب روف و محبت بی غرضانه و مراقبت مداوم لازم است . امروز دوران سلطنت کودک است و شخصیّت او از زیر پرده بیرون آمده است . 11- گاهی بلکه اغلب اوقات دیده می شود که شخص بزرگی مشق و تکلیف بچه را نوشته یا مساٌله اش را حل کرده است ، بگمان اینکه در پیشرفت او تسریعی کرده و حال آنکه این عمل مضر بحال اوست . زیرا اعتماد بنفس را از او سلب کرده ایم و هر کمکی بی مورد که به بچه می کنیم یک ضرر جداگانه است که به او وارد می کنیم ، زیرا طفل باید از کودکی دست روی زانوی خود بگذارد و بر خیزد و هیچگاه بانتظار کسی ننشیند . با کمال تاٌسف گاهی بچه ای ده و دوازده ساله شده امّا هنوز نمی تواند شلوار و جوراب خود را بپوشد ، زیرا مادر نادان باو کمک کرده بخیال اینکه محبّت است .

امام صادق (ع) می فرمایند : بگذارید فرزندانتان بازی کنند .

پرورش کودک از نظر اسلام بنوشته سید جعفر سید الاسلام